‘Ik wil mijn leven niet scrollend doorbrengen’
Zeventien jaar is Shahzad nog maar, maar dat zou je – afgaande op zijn kennis – niet zeggen.
Tijdens zijn jonge leven las hij al meer dan 600 boeken! Geen strips of kinderboeken, maar dikke naslagwerken over filosofie en geschiedenis van het soort dat de meeste mensen nooit zullen lezen.
‘In Afghanistan woonde ik in een heel klein dorpje en was mijn wereld dus klein. Misschien wakkerde dat net mijn honger-naar-meer aan. Ik weet het niet. Het gebeurde gewoon. Het is wie ik ben. Terwijl de rest van onze familie naar TV keek, zat ik met mijn neus in de boeken en dat doe ik nog steeds.
Ik verwijderde onlangs alle apps van mijn gsm en heb geen enkel social media-account meer. Dat deed ik heel bewust. Want zeg nu zelf … is het leven niet té waardevol om scrollend door te brengen?
Ik las onlangs dat over enkele jaren een mens gemiddeld 20 jaar van zijn leven op de gsm staart. Ik vind dat triestig, misschien zelfs gevaarlijk.
Ik weet wat het betekent om gevangen te zitten in een systeem waarin je geen vrijheid hebt.
In mijn land gebeurt het dat kinderen van 7 jaar oud 10 uren per dag moeten gaan werken voor 10 cent.
Ik ben daar gelukkig aan ontsnapt en ben daar heel dankbaar om. Het voelt dan ook als mijn plicht om alles, maar dan ook echt alles, uit mijn leven te halen en iets terug te doen voor de wereld.
Ik studeer fotografie en zit in het vijfde middelbaar; na mijn studies wil ik een weddingplanner-bureau starten en als ik genoeg geld heb, wil ik filosofie gaan studeren in Oxford.
Dat is geen eindpunt voor mij. Mijn grote droom is om het onderwijssysteem wereldwijd te veranderen. Het is voorbijgestreefd en is aan vernieuwing toe.
Ik voel me bevoorrecht omdat ik op mijn leeftijd zo veel keuzes kan maken. Ik kan eigenlijk worden wat ik wil. In Afghanistan was dat ondenkbaar.
Soms denk ik dat Belgische mensen niet altijd beseffen hoeveel geluk ze hebben om in vrijheid geboren te zijn. Maar dat geluk heb ik nu dus ook.
